2022-05-03 10:32:28
ПРА СЛОВА
РАДАЎНІЦАВеснавое памінаньне продкаў —
Рáдаўніца (у розных рэгіёнах Беларусі
Рáдуніца,
Рáданіца,
Рáдульніца) — вельмі архаічны абрад з дахрысьціянскімі каранямі.
Таму назву яго ня варта выводзіць ад кораня „радасьць“ (Велікоднага памінаньня). Не зьвязаная яна і з словам „род“ (бо націск на
рáд-), і з грэцкім ῥόδον ‘ружа’.
Найбольш верагоднае паходжаньне слова
Радаўніца — балцкае. Па-літоўску raudá ‘плач з галашэньнем’, raudìnė ‘малітва з плачам і галашэньнем’. У беларусаў і літоўцаў агульныя рысы веснавога абраду памінаньня, дый геаграфічна назоў
Радаўніца і яго варыянты ўжываюцца ў цэнтральнай, паўночнай і ўсходняй Беларусі, але іх няма на Палесьсі і далей — ва Ўкраіне.
Апрача як Радаўніцай, веснавы памінальны дзень называюць яшчэ
Радуніцкімі Дзядамі. А
Наўскі вялікдзень на Палесьсі — дзень памінаньня ў чацьвер пасьля Вялікадня.
Пра слова
Радаўніца пісаў Юрась Бушлякоў: https://svaboda.global.ssl.fastly.net/a/24853130.html
Фота Міхася Раманюка з альбому „Беларускія народныя крыжы”
620 viewsedited 07:32