2021-12-11 14:08:32
Штодзённа хунта нагадвае, што карыстаецца шчырымі фашысцкімі метадамі. Напрыклад учора, кажучы пра сэскуальныя ўпадабанні затрыманых. Фіксацыя на гэтай тэме, як нечым небяспечным, вартым шэльмавання, адна з праяваў сучаснага фашызму паводле амерыканскага даследчыка фашызму Джэйсана Стэнлі з Ейльскага ўніверсітэту. Ён папярэджвае, што не варта адразу параўноўваць сучасны фашызм са статыстыкай забітых падчас вайны і Халакостам, а варта зазірнуць у сутнасць самой ідэалогіі. Прыводжу тут 10 прыкметаў, на якія ён звяртае ўвагу.
«Мы» супраць «Яны»
Падзел на «нас» і «іх» з'яўляецца адной з распазнавальных рысаў фашызму. «Яны» — лянівыя, разбэшчаныя, скарумпаваныя і маральна нікчэмныя. «Мы» — працалюбівыя, шануем законы, атрымалі свае свабоды дзякуючы нашай працы. Фашысты імкнуцца дэгуманізаваць частку насельніцтва, каб масавыя рэпрэсіі і генацыд.
Міфічная мінуўшчына
Фашысцкая палітыка часта спасылаецца на мітычную мінуўшчыну, якая нібыта была трагічна страчана. І вінаватыя ў гэтым глабалісты, лібералы, касмапаліты і «павага да правоў чалавека». Фашысты ствараюць міфічную мінуўшчыну, якая мае на мэце падтрымаць іх візію сучаснасці.
Прапаганда
Небяспечная барацьба за ўладу, якая дэстабілізуе грамадства, прадстаўляецца як імкненне да стабілізацыі і свабоды. Вельмі часта цэнтральнай часткай праграмы фашысцкіх груповак з'яўляецца барацьба з карупцыяй. Пры гэтым самі яны цалкам замяшаныя ў карупцыйныя злачынствы. У Трэцім Райху карупцыя была фактычна цэнтральным прынцыпам, але вялікая колькасць насельніцтва не толькі яе не заўважала, а наадварот, лічыла палітыкаў новага рэжыму за людзей найчысцейшай маральнасці.
Антыінтэлектуалізм
Фашысцкая ідэалогія варожа ставіцца да экспертнай думкі, навукі і праўды. Джэйсан Стэнлі звяртае ўвагу, што менавіта палітыкам, блізкім да фашызму, на пачатку пандэміі была ўласцівая думка, што COVID-19 — гэта ня больш як выдумка, таму ён не нясе пагрозы. Мэта фашысцкіх палітыкаў — каб публічная дыскусія стала мізэрнай, яны дэвальвуюць адукацыю, прафесійныя веды і мову. Фашысцкія палітыкі ствараюць прастору для аналізу міфаў у катэгорыі фактаў.
Іерархія
У фашысцкім грамадстве лідэр народу выконвае ролю бацькі ў традыцыйнай сям’і. Для сучаснага фашызму характэрна аб’яднанне інстытутаў на падставе лаяльнасьці як да этнічнай ідэнтычнасці, так і да аднаго правадыра.
Закон і парадак
Фашысцкая рыторыка «закону і парадку» мае на мэце падзяліць грамадзянаў на два класы: законапаслухмяных, якія адносяцца да лепшай часткі грамадства, і незаконаслухмяных, горшых. Палітыкі, якія называюць цэлыя групы «злачынцамі», прыпісваюць ім сталыя рысы характару, якія палохаюць рэшту грамадства і з іх саміх робяць абаронцаў.
Сэксуальны непакой
Паколькі ў аснове фашысцкай палітыкі знаходзіцца патрыярхальная сям’я, то любое адступленне ад яе будзе суправаджацца панікай. Асабліва гэта датычыць ацэнкі гомасэксуальнасці, бо для фашыстаў яна азначае пагрозу для традыцыйных мужчынскіх роляў. У фашысцкай палітыцы ўсе павінны мець адзін стыль жыцьця і звычаі.
Адарванасць ад рэальнасці
Фашысцкая палітыка замяняе рацыянальную дыскусію страхам і нянавісцю. У выніку замены свету асобай правадыра, фашысцкая палітыка робіць немагчымай рацыянальную праверку аргумэнтаў. Вельмі часта канспіралягічныя тэорыі ў фашысцкіх рэжымах выглядаюць настолькі фантастычна, што цяжка ўявіць, каб хтосьці ў такое паверыў. Іх задача — узьнікненьне сумневаў наконт верагоднасьці і сумленнасьці групы, супраць каторай гэтыя тэорыі выкарыстоўваюцца.
Роля ахвяры
Фашысцкая прапаганда разносіцца пакутлівымі тырадамі над пачуццём трывогі, якое суправаджае страту дамінантнай пазіцыі. Гэтае пачуццё страты маніпулюецца фашысцкай палітыкай такім чынам, каб узмацніць ролю ахвяры і выкарыстаць яе для апраўдання мінулых, цяперашніх і новых формаў рэпрэсій. Фашыстам уласцівае пачуццё параноі адносна «пятай калоны» і «лібералаў», якія выкарыстоўваюць рыторыку правоў чалавека.
389 views11:08