2022-06-08 16:15:00
Гэта украінкі з Лювоўскай Акадэміі мастацтваў. З першых дзён вайны ўстанова стала цэнтрам вытворчасці маскіровачных сетак. Тут сабраліся прафесары, мастакі, супрацоўнікі Акадэміі і прадстаўнікі іншых прафесій, каб такім чынам дапамагаць вайскоўцам. Беларускі фатограф Яўген Атцецкі паназіраў за іх працай і запытаўся пра стаўленне да беларусаў.
Ёсць беларусы, якія ваююць ва ўкраінскім войску, яны гінуць на полі бою. Паклон гэтым людзям. Паклон тым, хто пускаў пад адхон цягнікі. Будзь я прэзідэнтам, я дала б ім медаль за тое, што яны зрабілі. Яны робяць вялікі ўклад у мір, у тых умовах, якія ёсць.
Знаёмая сказала, што ёй сорамна казаць, што яна з Беларусі. На што я адказала, што яна можа не саромецца, бо мне не сорамна ні за аднаго з беларускіх сяброў. На жаль, у Беларусі ёсць вось такі прэзідэнт. Разумею, што гэта не свядомы выбар людзей, а палітычная маніпуляцыя.
Беларусы-валанцёры, якіх я сустракала, мяне вельмі падтрымлівалі. Было прыемна.
Рэпартаж цалкам
80 views13:15