2021-08-23 10:08:48
Фатограф і папулярызатар астраноміі
Віктар Малышчыц далучыўся да праекту
"Паштоўкі ад вясноўкі" і напісаў ліст Ксеніі Сырамалот.
"Ксюша, добры дзень!
Піша Вам ваш астраном, памятаеце такога?) А я вось мала каго памятаю. У мяне нейкая праблема, абсалютна несумяшчальная з прафесіяй: я ніколі не магу запомніць ні твары, ні імёны. Але Ваш клас чамусьці ў памяці застаўся – напэўна, палову вучняў я б назваў. Праўда, я раней з-за гэтай праблемы з галавой памылкова называў Вас Касяй, але не так даўно пазнаёміўся і з Вашай сястрой, таму цяпер ужо не пераблытаю).
Асабіста Вас я чамусьці запомніў якраз за рашоткай. За рашоткай агароджы, канешне. Памятаеце, мы з вашымі аднакласнікамі ўвечары ў траўні назіралі за Месяцам і планетамі ў тэлескоп? Мы затрымаліся гадзін да дзесяці, развіталіся, а я пайшоў пакаваць тэлескоп у машыну. І ўжо збіраўся зачыняць багажнік, як чую: “Віктар Васільевіч!” Азірнуўся – а за агароджай стаіць група гэтых сонеек і рукамі машуць). Памятаеце? Хто ж ведаў тады, што давядзецца бачыць гэтыя твары і зусім за іншымі рашоткамі.
Ваша сястра неяк у інстаграме пісала, што Вы прасілі пісаць пра звычайныя, часам можа смешныя, сітуацыі. Мне цяжка адразу нешта прыгадаць, але вось успомнілася, што давялося дома перабіраць старыя рэчы і кнігі. Адкрыў я сваю першую кнігу па астраноміі – гэта была энцыклапедыя “Я пазнаю свет”, а там якраз на старонцы стаіць касманаўт з нашым сцягам на астэроідзе! Кніга, дарэчы, была старая і маскоўскага выдавецтва, але ж нашы партызаны паўсюль). Спадзяюся, мы яшчэ ўбачым Беларусь, якая ставіць свой след на далёкіх астэроідах.
Ксюша, ведаеце, не так даўно ля майго дома спыніўся “Саманд” з надпісам “Следчы камітэт”. Я ўжо было падумаў, што па маю душу прыехалі). Але з машыны вылезлі двое маладзенькіх хлапцоў, практычна Вашых аднагодак. Форма была ў іх не па памеры і вісела мяшком, машына была іржавай і дабітай, а па іх дзеяннях было бачна, што раследуюць яны “мегакрутую” справу: нехта год таму намаляваў на слупе каля дома маленькі сцяжок, які праз два месяцы ўначы шэрыя людзі замазалі шэрай фарбай. Узгадваючы гэтых няўдачнікаў у пагонах, я часта думаю: яны на свабодзе, але ніякай свабоды не маюць і мець не будуць. І вы, хто меў смеласць выказацца супраць беззаконня і гвалту ў нашай краіне, нашмат больш свабодныя, хоць і схаваныя за лязгатам жалезных рашотак.
Кхе-кхе, мне ўжо крыху пераваліла за трыццатнік, таму старэчым голасам магу паразважаць пра сучасную моладзь). Зусім нядаўна я сустрэў вялікую групу маладых людзей, шчаслівых, натхнёных, беларускамоўных, гатовых горы зрушыць. Калі ў размове зайшла гутарка пра ад’езд з Беларусі, усе як адзін загаварылі: “Не дачакаецеся! Калі што – мы будзем апошнія выключаць святло ў аэрапорце!” Яны ведаюць, што зараз адбываецца ў краіне і ведаюць, што можа тут чакаць многіх з нас, але іх аптымізм і любоў да Беларусі настолькі моцныя, што здолеюць разбурыць з часам любыя муры.
Часта выпускнікі дзякуюць тым ці іншым настаўнікам за тое, што вучылі іх. Але я хачу сказаць: дзякуй за тое, што мы мелі магчымасць вучыць усіх вас, і Вас, Ксюша, асабіста. Нам, настаўнікам, самім у вас трэба вучыцца многім рэчам. І калі раптам накоціць сум ці прыціснуць турэмныя цяжкасці, памятайце, што ўсе памятаюць пра Вас, узгадваюць цёплымі словамі і вельмі чакаюць тут, на волі. Моцна абдымаю і жадаю добрага настрою!
Спадар Віктар)"
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі
Ксеніі Аляксандраўне Сырамалот:
СІЗА-3. 246003, г. Гомель, вул. Кніжная, 1А
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
412 views07:08
В
