2021-09-24 10:16:37
Праваабаронца з каманды
"Human Constanta" Наста Лойка далучылася да праекту
"Паштоўкі ад вясноўкі" і напісала ліст Ігару Аліневічу.
Сёння ў Ігара дзень народзінаў, павіншуйце вязня і вы!
"Прывітаньне, Ігар!
Чарговы раз спрабую прабіцца праз крытэры цэнзараў і прасьці гэты кантроль – можа зараз, калі твая справа хутка пойдзе ў суд, стандарты трошкі зьмягчацца? Наіўна спадзяюся.
Увогуле, часта думаю, што тое, што траўмавала людзей апошні год, нас дабівае ўжо другое дзесяцігоддзе, і таму мы моцна дэфармаваліся, і ўзровень спадзеваў іншы – што ліст туды прапусьцяць, што прарвецца ліст адтуль, што суд будзе адкрыты й я зноў змагу пабачыць цябе ў судовай залі, як тады, 10 гадоў таму (гэта мы ўжо аказваецца столькі “знаёмыя”, цяжка паверыць).
Я шмат зь кім перапісвалася за гэтыя гады, але толькі пасьля тваіх рэдкіх лістоў з той, тваёй мінулай “ходкі”, была сумесь адчуваньняў уласнай неадукаванасьці, глупаватасьці й радасьці. Вельмі хочыцца адчуць гэта зноў)) І трошкі шкадую, што пасьля вызваленьня нашая перапіска была такой жа рэдкай.
Атрымала ад цябе прывітаньне ды бачыла твае развагі пра Афганістан – вельмі важна пачуць рацыянальнае меркаваньне ад чалавека, якому давяраеш. Я трошкі абыходжу гэтую тэму, бо адразу адчуваю боль і бясьсільле, прыгадваю на Малалу, у якой сваё змаганьне праз адукацыю яшчэ ў Пакістане зацягнулася (як і ў нас усё зацягнулася). Але ўсё ж за 10 гадоў, як мне падаецца, шмат што зьмянілася – на гэтыя праблемы людзі сталі глядзець праз прызму найбольш уражлівых – жанчын, людзей зь інваліднасьцю, бежанцаў_к… ці гэта ў маёй інфа-бурбалцы, ня ведаю.
Прызнаюся, што не перажываю за цябе, Міколу й шмат каго іншых з досьведам, ды нават адчуваю вашыя хваляваньні й падтрымку нас тут, парадаксальна. Гісторыі пра цябе прарываюцца празь любыя інфа-блакады й вельмі грэюць. Прыгадва, што некаторыя людзі там знутры дапамагаюць іншым і зьмяняюць сыстэму куды эфэктыўней за нас тут (гэта і пра таго ж Міхаіла Жамчужнага, і пра цябе і яшчэ пра шэраг адважных людзей, пакуль мы тут тонем у сваёй смузе, самоце й адчаі).
Ведаю, што ня любіш гэтую ўсю лірыку, але пакуль вось атрымліваецца неяк так. Вельмі хочыцца абмеркаваць з табой такія тэмы як “сацыяльная экалёгія” і мае ідэі адносна турэмнай рэформы, але пра гэта ў наступны раз.
Чакаю неверагоднага й ужо прыняла ўсе твае выбары на карысьць актыўных дзеяньняў мінулай восеньню.
14.09.2021 N.
P.S. Пасятаю, што ты назваў сваю кнігу “Еду ў Магадан” “ня тое што мінулым, але пазамінулым досьведам”, але, па мне, яна ўсё яшчэ/зноў актуальная, раю яе чытаць неафітам.
P.S. З Днём народзінаў! Прарвемся!"
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі
Ігару Уладзіміравічу Аліневічу:
СІЗА КДБ, 220050, г. Мінск, Галоўпаштамт, абаненцкая скрыня 8
244 views07:16