)))

2021-08-11 15:00:19 Тэрыторыя Тураўскага княства на піку сваёй магутнасці. Адкрыць / каментаваць

2021-08-11 12:00:26 Пасля вайны жыла разам з мужам у Чэхііі да 5 сакавіка 1948 года, бо менавіта ў гэты час яе схапілі органы МДБ Швецыі, а адтуль яе перавезлі ў Менск, дзе яе дапытваў міністр дзяржбяспекі БССР наконт БНР і архіўных дадзеных якія яна схавала ад Саветаў. Ларыса мужна вытрымала катаванні (пасля гэтага ёй прысудзілі 25 гадоў турэмнага зняволення).

Пасля вызвалення з турмы да канца жыцця жыла ў Зэльве пад пастаянным наглядам КДБ. Адкрыць / каментаваць

2021-08-11 12:00:26 Ларыса Геніюш.


Ларыса Антонаўна Геніюш, нарадзілася 9 жніўня 1910 года ў вёсцы Жлобаўцы, а памерла 7 красавіка 1983 года ў горадзе Зэльва (пражыла 72 гады).

Ларыса вучылася ў польскай школе, пасля (1928 год) скончыла Ваўкавыскую польскую гімназію. У гэты час знаёміцца з сусветнай літаратурай і пачынае сама пісаць вершы.

У лютым 1935 года ажанілася з Янкам Геніюшам, які на той момант вучыўся ў Празе і як толькі яна нарадзіла яму дзіця, адразу выехала да мужа (1937 год). У Празе Ларыса пасябравала ў сястрой знакамітай украінскай пісьменьніцы Лесі Украінкі, якая зрабіла на маладую пісьменьніцу вялікі ўплыў.

Упершыню вершы Геніюш пабачылі свет у 1939 годзе ў часопісе «Раніца», у тым жа годзе, пасля таго як саветы ўвайшлі ў Заходнюю Беларусь быў расстраляны бацька пісьменніцы, а маці і дзвух сясцёр саслалі ў Казахстан(дзе яны і памерлі).

З 1943 года Ларыса Геніюш прызначана ген.сакратаром ураду БНР у эміграцыі. Адкрыць / каментаваць

2021-08-11 08:00:14 11 жніўня 1127 года ў Лаўрэнціскім летапісы ўпершыню ўзгадалі пра Горадню. Адкрыць / каментаваць

2021-08-10 21:00:12 Адкапаўшы старую графіку пад назвай «Бацькі нацыі», апублікавалі яе. Пазней у сваіх сацсетках гэта зрабіў @symbalby. Нармальная справа, здавалася б, добра, што людзі ў каментах разважаюць пра нашу гісторыю. Але, канал girls power belarus з'едліва абурыўся гэтай ілюстрацыяй, таму што на ілюстрацыі не было жанчын. А каменты адной з падпісантак аказаліся ўвогуле па-за межамі адэкватнасці.

Зразумела, што некаторым хочацца пагуляць у модныя ідэалагічныя вайнушкі, аднак, зараз у Беларусі не час на такую барацьбу са сваімі. Так што наступны раз, замест дзіўна абурацца, прапануем даць прыклад, як зрабіць лепш. Вось нядаўна была нагода, 9 жніўня адзначалася гадавіна з дня народзінаў Ларысы Геніюш, але на канале gpd нешта не было запісу. Таксама можам запрапанаваць пачытаць і зрабіць запіс пра такіх жанчын у нашай гісторыі як: Еўфрасіня Полацкая, Барбара і Магдалена Радзівіл, Саламея Русецкая, Эмілія Плятэр, Алаіза «Цётка» Пашкевіч, Наталля Арсеннева, Наталля Арсеннева, Яўгенія Янішчыц ці вышэй згаданая Ларыса Геніюш Адкрыць / каментаваць

2021-08-10 15:00:13 Пагоня — беларускамоўная незалежная газэта, якая выдавалася ад 25 сакавіка 1992 да 12 лістапада 2001 году ў Горадні. Адкрыць / каментаваць

2021-08-10 12:00:13 Пад кіраўніцтвам Вітушкі было некалькі атрадаў немцаў (якія не паспелі павярнуцца дамоў), але гэта меншасць, бо першы сакратар Юрацішканскага раёна партыі ў пісьме Сталіну пісаў: « В большинстве своём бандиты – из местного населения. Есть семьи, где по два, даже по три человека находятся в банде... С семьями бандитов надо беспощадно расправиться – выселить из районая конфисковать их имущество, а самих бандитов беспощадно расстреливать или же ссылаать на самые тяжендые работы".

Савецкия войскі неслі вялікія страты, ішлі безперапыныя дыверсіі на дарогах. Беларускія жаўнеры падрывалі эшалоны з зброяй ды амуніцыяй, знішчалі вайсковы транспарт, у выніку чаго, партызаны (пры падтрымцы мясцовага насельніцтва) кантралявалі асяроддзі Ліды, Баранавічаў і Маладзечна.

З 1946 года савецкая ўлада разгарнула актыўную барацьбу з партызанамі (у гэтым годзе яны схапілі 97 партызанскіх атрадаў у кожным было каля 45 чалавек).

З 1947 года, пасля моцнага няўроду было прынята рашэнне аб "спыненні безсэнсоўныж правакацый савецкай улады", і з таго часу партызанка набрала больш прапагандысцкі характар (або знішчэнне вельмі важных кропак прапаганды ды прадстаўнікоў бальшавіцкага рэжыму). Напрыклад: у траўні 1947 года нашы атрады захапілі Бабровіцкі і Марчынскі сельсаветы дзе знішчылі ўсю іх дакументацыю. У 48-мым партызаны схапілі 3 камісараў якія вызначаліся асобнай жорсткасцю на дапосах, вынік - усіх траіх расстралялі.

Пачалі пячатаць дзясяткі газет, такія як: "За волю"; "Да чыну"; "Душы бальшавіцкую гадзіну" і інш.

У сакавіку 48-га года каля 500 партызан увайшло ў Наваградак і пры шырокай падтрымкі мясцовых горад быў захоплены і знішчаны асноўныя прадстаўнікі савецкай улады (войска, райком, райвыканкама) за 3 гадзіны. Над райвыканкамам пасля перамогі вісеў бел-чырвона-белы сьцяг. Аднак ужо раніцай партызаны раптоўна зніклі ў лесе (зніклі так да раптоўна як і з'явіліся).

Аднак не гледзячы на перамогі, з 1947 года партызанскі рух пайшоў на спад бо немагчыма было доўга трымацца без падтрымкі з-за межаў, а рада БНР рабіла партызанам толькі маральную падтрымку, напрыклад 1 верасня 1949 года яны ўстанавілі спецыяльныя ўзнагароды для партызан (медаль партызана, ордэн Жалезнага рыцара і ордэн Пагоні, сярод узнагароджаных быў і сам Вітушка).

З 49-га людзі пачалі змірацца з савецкай уладай, частка салдат сыйшла да саветаў (усіх іх потым звезлі ў Расею, адтг яны больш не павярнуліся)...

Так усё трывала да 57 года, былі канешне папыткі штосьці зрабіць, але з большага нічога ьне атрымоўвалася. Апошнія звесткі аб баях з саветамі вядомы ў 56 годзе каля Менска.

P.s: дзякуй за вашу актыўнасць пад пастом пра Вітушку, мы вельмі вам удзячныя :3)) Адкрыць / каментаваць

2021-08-10 12:00:13 Чорны кот. (Часта 2, пачатак мы распісалі ў пасце пра Вітушку)

У арганізацыі, па некаторым адзнакам знаходзілася да 40 тысяч чалавек, пры гэтым меньш за палову знаходзіліся ў лесе, большасць ж жылі ў вёсках ды гарадах ды працавалі ў калхозах, заводах і інш. Іх задача была пастаўляць партызанам медыкаменты, ежу ды інфармацыю, зброю ж яны бралі толькі калі адбывалася вельмі важная аперацыя.

Арганізацыя "Чорны кот" у асноўным дзейнічалі на тэрыторыі Гарадзеншчыны, Віленшчыны ды Берасцейшчыны. Асобныя атрады працавалі ў астатніх раёнах Беларусі. Добрыя кантакты падтрымліваліся з УПА, летвуіскімі ды латышскімі партызанамі і з польскай Арміяй крайовай.

У 1945 годзе ўкраінцы дапамагалі беларускім атрадам прабіцца праз Валынь на тэрыторыі беларускага Палесся, а ў 1949 разам атакавалі мястэчка Гайноўка што на Беласточчыне. Адкрыць / каментаваць

2021-08-10 10:00:15 Канал пра беларускую гісторыю

Гадавіны, старыя здымкі, дакументы, думкі гісторыкаў, менш і больш вядомыя факты.

@historyja Адкрыць / каментаваць