2022-02-26 17:14:14
УРЫС ДЕГЕН БОЛМАҒАЙ
Ўатаным басыңнан не күн өтпеген,
Сен деп кетип елге өзи жетпеген,
Ақ әрманы қара хатқа тиркелип,
Жаслай кеткен жас жигитлер көплеген.
Қанша ана жүреклери боз боран,
Жасыл дүнья жеркенишли тап оған,
Қанша әке сай сүйегин қақсатып,
Тил сөйлемес тек қамсыққан жақ болған.
Почтальонды көрсе қашқан аналар,
Терезеден келмегей деп сығалар,
Бағлар гүллер сол заманда көриксиз,
Күндиз-түни тек тилеген дуўалар.
Гөдек қалған жесир қалған мыңлаған,
Дәрт көп болған ағын суўлар тыңлаған,
Айтпасада айрылдым деп баламнан,
Аянышлы ана жүзи ымлаған.
Урыс деген урыс деген болмағай,
Ана кеўли бала кеўли жайнағай,
Тойдан тойға жетип шадлық тоқтамай,
Елимизди жалғыз Алла қоллағай.
Автор Жаңабай Анетеев.
8-май 2021-жыл.г.Волгоград.
Оо мекеним башыңдан нелер өтпөгөн,
Сен деп кетип элге кайтып келбеген
Армандары кара катка тиркелип,
Жаштай кеткен жаш жигиттер көптөгөн .
Канча эне жүрөктөрү боз бороон,
Жашыл дүйнө жиркеничи тап болгон.
Канча ата сай сөөгүн сыздатып,
Унчукпаган тил күрмөөгө келбеген.
Почтальонды көрсө качып энелер,
Терезеден келеби деп шыкалаап.
Бактар гүлдөр ал убакта көрүксүз,
Күнү-түнү тиленишип дубалар.
Үй-бүлөсүз жесир калган миңдеген,
Дарт көп болгон агын суулар тыңдаган.
Айтпаса да айрылдым деп баламдан,
Аянычтуу эне жүзү нымдалган.
Уруш деген уруш деген болбосун,
Эне-бала көңүлдөрү жайнасын.
Тойлор тойго уланып эч, токтобой,
Элибизди жалгыз Алла колдосун.
Қырғыз тилине аударған Милена Алиханова
@ADEBIYAT_QR
337 views14:14