2021-06-18 09:53:14
"Нужно развивать внутренний туризм. Заморские поездки, конечно, хорошо, но все равно большую часть времени белорусы отдыхают дома. Чтобы было куда ездить, надо вкладывать в инфраструктуру туризма, в том числе в объекты историко-культурного наследия. К сожалению, практически все, что было создано в Беларуси за многие века и поколения, оказалось разрушенным в силу разных исторических событий, главным образом военных. Поэтому государство инвестировало и продолжает вкладывать большие деньги в восстановление тех немногих уцелевших объектов", - сказал Роман Головченко при посещении Коссовского дворцово-паркового ансамбля.
Наведванне вышэйшымі дзяржаўнымі асобамі такіх аб'ектаў – рэдкасць, і усім зразумела, чаму менавіта зараз улада распавядае пра ўнутраны турызм і гісторыка-культурную спадчыну.
Але ж культывацыя савецкай ідэйнай парадыгмы ніуоді не дазваляла ўладам ўспрымаць наяўнасць высокаадукаваных людзей, якасных тэхналогій, развітой сеткі навучальных і асветніцкіх устаноў да савецкае пары. Не толькі другая сусветная вайна, але і ж савецкая ўлада ў мірны час знішчыла нацыянальнае архітэктурнае багацце, якое характарызавала палітычны і грамадскі ўклад жыцця на працягу стагоддзяў.
Шмат чаго не вярнуць, і не трэба зараз шукаць вінаватых, але ж казаць пра гэта трэба і ў школах, і ў СМІ, і кіраўнікам краіны. Палац Пуслоўскіх, які наведаў Галоўчанка, спалілі партызаны ў 1944 годзе, калі немцаў на гэтай тэрыторыі ужо не было. Гэты факт молатам б'е па сучаснай дзяржаўнай гісторыі і ідэі, і гэты факт не адзінкавы, які супярэчыць і цяперашнім наратывам.
Аб'ядаліся Заходняя і Ўсходняя Беларусі? Гэта выключна справядліва, але кошт велькі. Новая улада руйнавала сядзібы, рэпрэсавала заможных людзей, якія з былі больш адукаваныя за тых, хто іх гнаў з насіджаных айчынных гнёздаў.
Так савецкая ўлада дапамагла загінуць буйным комплексам сядзіб Скірмунтаў, Наркевіч–Ёдкаў, Грабоўскіх, Храптовічаў і іншых.
Катастрофай для тутэйшага асветніцтва, адукацыі і духоўнага развіцця нацыі сталі разбурэнне савецкай уладай буйных помнікаў, якія захаваліся пасля вайны:
– Віленскі вакзал у Мінску (канец 1930-х, перабудаваны, знесены);
– Сабор святога Іосіфа ў Магілёве (1937-38);
– Касцёл святога Станіслава ў Пінску (1948);
– Касцёл Фамы Аквінскага ў Мінску (1950-я);
– Мікалаеўскі сабор у Віцебску (1957);
– Казанская царква ў Мінску (1960-я);
– Халодная сінагога ў Мінску (1960-я);
– Фара Вітаўта ў Гародне (1961);
– Петрапаўлаўская царква ў Беразвеччы (1960-70-я), і шмат іншых, буйных і маленькіх цэнтраў захавання нацыянальнага роду, нацыянальнай свядомасці і нацыянальнага кошту.
Пры гэтым я не кажу пра знос царскай уладай усяго старога 800-гадовага Брэста і будаванне на яго месцы крэпасці, і руйнаванне іншай беларускай нацыянальнай Атлантыды, знішчэнне ўсяго тутэйшага, якое існавала на працягу стагоддзяў. Бо гэта ўжо зусім іншая гісторыя.
Таму я згаджуся з гэтымі словамі прэм'ер-міністра аб неабходнасці развіцця ўнутранага турызма. Нажаль толькі тое, што разуменне гэтага прыйшло праз палітычныя праблемы, а не перажыта чыноўнікамі асабіста праз разуменне гістарычнага багацця нашай Беларусі.
Таму ніжэй прывяду пералік каналаў на розны густ пра нашу спадчыну і гісторыю, якія дапамагаюць выхоўваць нацыянальную самасвядомасць беларусаў і на якія раю падпісацца:
@historyja
@poshtabel
@belaruskipioner
@belmne
@belarusspadchina
@belarusian_history
@crime1920s
@belarus_sacral
@patajemnajabielarus
@bnr1918
@budzmaby
@belbabylon
@nashmuzei
@kufar_starazytnasc
3.4K viewsedited 06:53
Н
