15 чэрвеня 1812 года Полацкі езуіцкі калегіум стаў Акадэміяй. І гэта не шараговая дата.
Па-першае, калегіум —
адна з найстарэйшых навучальных устаноў Беларусі. З улікам "акадэмічнага перыяду", яна адпрацавала 240 гадоў. А калі ахапіць усю гісторыю, да Полацкага ўніверсітэта, атрымаем 441 год.
Па-другое, стаўшы Акадэміяй, калегіум ператварыўся ў
першую ВНУ на тэрыторыі сучаснай Беларусі. І адзіную. І толькі на 8 гадоў: у 1820-м езуіцкі ордэн забаранілі ў Расійскай імперыі, часткай якой мы з’яўляліся. Без езуітаў не стала і акадэміі, адпаведна.
Спачатку будынкі выкарыстоўвалі па прызначэнні: піярскае вучылішча, кадэцкі корпус; потым пачаўся цёмны перыяд 1944 — 2003: комплекс стаў адміністрацыяй, шпіталём, а потым грудай друзу.
З калегіумам звязаныя два #знакамітыя_беларусы: Марцін Пачобут-Адляніцкі (выкладчык у часы калегіума) і Ян Баршчэўскі (выпускнік акадэміі, што, дарэчы, адлюстравана ў кнізе "Шляхціц Завальня").
Ілюстрацыя: Акадэмія на гравюры 1860-х гг.
