У Мінску за $600 000 ізноў спрабуюць прадаць ваданапорную вежу. Вялікія спрэчкі выклікала канцэпцыя ў канцы артыкула, дзе над вежай надбудаваны трохпавярховы аб'ём. Тут хочацца адзначыць, што рэканструкцыя воданапорных вежаў няпростая задача, тым больш калі гэта помнік архітэктуры, бо плошча маленькая, камунікацыя складаная, без кампрамісаў ніяк не абысціся. Што да надбудовы, то на мой погляд яна імітуе металічны бак (які тут, праўда, быў унутры), аддзелка з «іржавай» кортэн-сталі, па-першае, стасуецца з цёмным колерам мура, а па-другое, яго перфарацыя не дае сябе падмануць - аб'ём успрымаецца як новы і не блытаецца з аўтэнтыкай. Уначы будзе ліхтар, што і бачна на рэндары. Памятаючы папярэднія варыянты з кіламетрамі люстранога шкла - гэты варыянт самы адэкватны і сучасны.
P.S. Анлайнеру — у архітэктары вежы няма амаль НІЧОГА ад готыкі, гэта тыповая цагляная эклектыка.
#мінск #прамысловаяархітэктура #рэканструкцыя
