2021-02-24 12:06:54
Так стаміўся, што цяжка заснуць,
Гэты стан немагчыма трываць,
І зьбірацца трэба ў пуць,
Абяцаю часьцей я пісаць.
Аднастайным тут стала ўсё,
Дзень як ноч, ды вечар як ранак,
Не з'яўляецца болей жыцьцё,
Дагарэў апошні сьвiтанак.
На цягнік i паехаць хутчэй,
Невядомы наступны прыпынак.
Толькі колы бягуць усё шпарчэй,
Па сваёй сістэме адзінак.
Не дагнаць ужо цягнік уцякач,
Ледзь чуваць яго сумны гудок,
Што чакала мяне, ты прабач,
На яго набыў я квіток
118 viewsedited 09:06