Сустрэліся ўночы дзьве душы,
І цемра іх адзіная сяброўка.
Ды пачакай, так хутка не бяжы,
Для нас з табою гэтая вандроўка
Я пакажу табе чароўны небасхiл,
Дрымотных зорак цiхую размову.
Убачым месяц, часу нават пыл,
Нашэпча ветрык сонную замову
Застанемся ў сусьвеце ты ды я,
Пяшчотна абдыму цябе за плечы.
I слоў ня трэба, мара вось мая,
Маё натхненьне сярод вечнае пустэчы
