Ластаўкі Тут жорсткі бой нядаўна быў. Стаіць счарнелая вярба, | Суполка беларускіх пісьменнікаў
Ластаўкі
Тут жорсткі бой нядаўна быў. Стаіць счарнелая вярба, і вадасточная труба, у якую дождж і гром трубіў, усім абвяшчаючы вясну, вісіць аглохшы, а над ёй будуюць зноў прытулак свой дзве ластаўкі. I на сцяну ужо ўзабраўся дзікі хмель, нібы чакае, што ў акне, як некалі, яму мільгне рука ці кос дзявочых бель.
На вуліцы баец стаіць. I ён угледзеўся ў акно, нібы спадзеючыся зноў сустрэць ля гэтых камяніц і дзеўчыну і маладосць. А мо, пакуль яны дамоў з далёкіх вернуцца шляхоў, пільнуе ластавак гняздо?
