У беларускім парадку дня адносна ціха. Відавочна спрабуюць зак | Сюжетотерапия

У беларускім парадку дня адносна ціха.
Відавочна спрабуюць закрыць межы з расеяй, таму што яна зусім дзіравая. І калі з боку Ўкраіны ўсё замініравана, то наогул нішто не перашкодзіць каму-небудзь, калі яны ўвойдуць у расею, зрабіць невялікі крук.
На мяжы спыняюць людзей, выбарачна правяраюць тэлефоны.
А ў Магілёўскай вобласці пачалі перакопваць і завальваць дрэвамі прасёлачныя дарогі на мяжы з расіяй.
Але і на мяжы з Літвой зноў узмацнілі кантроль. Людзей, якія ўязджаюць у краіну таксама выбарачна дапытваюць, таксама правяраюць тэлефоны.
Вельмі "ім" страшна, карацей.

Рэпрэсіі працягваюцца па графіку - МУС прызнала "экстрэмісцкімі" фарміраваннямі яшчэ два тэлеграм-канала - "Аліса распавядае" і "Салідарнасць Івацэвічы".
Пару гадоў таму мы хоць ведалі каналы, якія прызнаюцца экстрэмізмам, але вядомыя каналы даўно скончыліся.

Затое на дзярж ТБ чарговы блокбастар.
Анансаванае ўчора расследаванне тэрактаў гучыць так.
Напярэдадні 9 траўня тэрарысты атрымалі з Украіны замініраваныя пасылкі з бытавой тэхнікай. У мяне ёсць пытанні да пошты, але баюся падказваць, а то і там усіх пасадзяць. Дарэчы, узрыўчатка ў пасылках была амерыканская. Гэта важна.
Пасля яны гэтыя пасылкі закапалі на могілках.
Гучыць трывожная музыка.
Вы пакуль думайце, навошта, а трывожная музыка ўсё яшчэ гучыць.
Дык вось. Выбухоўка павінна была быць актываваная, і гэта ўскалыхнула б сітуацыю ў краіне і выклікала б ахвяры.
Усё.
Арганізавала гэта ўсё ГРУ.
Я нават не ведаю… У мяне ёсць здагадка.. Калі «эктрэмісты» кажуць, што ў нас спакойна, як на могілках, яны кажуць гэта іншасказальна, але не ўсе здольныя злавіць гэтую тонкую грань у мове. І фразу: «Трэба ўзарваць гэтыя могілкі», прапагандысты зразумелі літаральна…

Уся краіна абмяркоўвае стан здароўя аднаго пажылога чалавека.
Але не варта спадзявацца на лепшае.
У тым сэнсе, што халява - гэта не самы добры варыянт развіцця падзей.

Святлана Ціханоўская: «Ведаеце, за 28 гадоў у многіх беларусаў у галаве хоць раз праскоквала думка: а што будзе, калі Лукашэнка ўсё? І, вядома, на розум адразу прыходзіць думка пра шампанскае і свята для ўсёй краіны. Але, насамрэч, адразу пасля святкавання для нашай краіны надыдзе цяжкі час. Калі ўсёй нацыі трэба будзе сур'ёзна напружыцца, каб пачаць адбудоўваць усё тое, што было разбурана за гэтыя гады, а галоўнае - не дапусціць прыходу іншага дыктатара ці расійскага стаўленіка, і захаваць незалежнасць.

Сярод яго "эліты" пачнецца самая сапраўдная барацьба. Ні аб якім адзінстве сярод іх у гэты перыяд думаць не варта. Ужо цяпер існуе напружанасць паміж рознымі па настроі і ў адносінах да рэпрэсій «галінамі» рэжымнай улады. Але самая іх вялікая праблема ў тым, што яны гадамі спадзяваліся на Лукашэнку. Сваім становішчам яны абавязаны яму. Калі яго не стане, увесь уплыў гэтай «эліты» будзе вельмі далікатным - а амбіцыі велізарнымі. Сёння ў іх яшчэ ёсць магчымасць сказаць, што гэта Лукашэнка вінаваты ў рэпрэсіях, смерцях і незаконным захопе ўлады. Але пасля гэтай магчымасці ўжо не будзе.

У гэты момант сапраўдная ўлада і голас павінны належаць беларускаму народу. Бо менавіта тады будзе вырашацца ягоны лёс і лёс усёй краіны. І менавіта ў гэты момант павінны адбыцца перамовы і прызначаныя новыя выбары - каб вырашыць палітычны крызіс і нарастаючы раскол у краіне. У дэмакратычных сіл ужо распрацавана стратэгія пераходнага перыяду. Калі мы скончым яе абмеркаванне, будзе апублікавана публічная версія.

Я хачу звярнуцца да ўсіх беларусаў і беларусаў і сказаць: я гатовая браць на сябе адказнасць і быць вашым голасам у гэты цяжкі час, каб правесці сумленныя выбары і не дапусціць хаосу і прыходу да ўлады новага дыктатара».