#гісторыясьпева Рэдкі выпадак, калі кліч 'Алелюя!' можна пачуц | worship.by

#гісторыясьпева
Рэдкі выпадак, калі кліч "Алелюя!" можна пачуць ня толькі з вуснаў верніка. Знакаміты сьпеў Леанарда Коэна граюць у пераходах, сьпяваюць у кампініях пад гітару, выкарыстоўваюць у фільмах і мультфільмах, а часам выконваюць замест малітвы. Мы вырашылі разабрацца, наколькі хрысьціянскі гэты сьпеў.

Леанард Коэн пісаў "Hallelujah" амаль пяць гадоў. Нічым іншым не мог жыць у гэты час. Шукаў натхненьня і ўдзень, і ноччу. Біўся галавой аб падлогу. Радкі прыходзілі, але ня тыя. Сачыняў — закрэсьліваў. "Усё ж я павінен яго дапісаць," — не здаваўся сьпявак.

Два сшыткі сьпісаў. На выніку атрымалася 80 куплетаў з біблійнымі алюзіямі.

На першым канцэрце Коэн так і сьпяваў "Алелюя" з гісторыямі Давіда і Самсона. Але ўжо наступным выступам абраў іншыя куплеты, і сьпеў атрымаўся сьвецкім. Па словах самога аўтара, ён распавядае пра ўдзячнасьць. І дзякуе ня толькі за добрае, але за ўсё, як пісаў апостал Павал.

Больш за 200 кавераў "Hallelujah" існуе, у тым ліку перакладзеныя на іншыя мовы. Выканаўцы кампануюць розныя варыянты тэксту, то робячы яго больш біблійным, то больш сьвецкім.

У 2013 годзе сьпеў "Алелюя" на беларускую мову пераклаў Андрэй Хадановіч. А цяпер з’явілася версія ад хрысьціянскіх выканаўцаў у перакладзе Жаны Гаўрычэнкавай.

Гэта не кананічны сьпеў праслаўленьня, які ўсё ж бліжэй да канцэртнай сцэны, чым да царквы. Але ў габрэйскага слова "Алелюя" ёсць толькі адзін пераклад — "хвала Госпаду". І няхай яна гучыць у пераходах, маленькіх кампаніях, на вялікіх сьвятах і з экрана тэлевізара. Цяпер — і па-беларуску.