Кішанёў, МалдоваПастар Міхай Чысары з кішанёўскай царквы «Вобраз Бога» у першыя дні вайны паехаў у Адэсу, каб вывезьці сябра-мэсіянэра. На мяжы ён асэнсаваў маштаб – вярнуўся дадому, арэндаваў грузавік і – зноў на пагранпераход.
-
Першымі пасажырамі былі людзі з Туркменістану, Азербайджану і Ірану, студэнты і працоўныя з Адэсы, – узгадвае Чысары. Ён давёз іх да Кішанёва, уладкаваў у будынку царквы і засьведчыў пра Ісуса.
- Ніколі не мог бы ўявіць, што мая царква будзе напалову запоўненая мусульманамі, — кажа пастар.
Цяпер туды прыбываюць у большасьці жанчыны і дзеці з Украіны. Іх чакае ежа, адзеньне, сродкі асабістай гігіены. У будынку царквы няма душавых, таму члены царквы запрашаюць памыцца ў свае дамы.
Служыцелі і прыхаджане арганізуюць і лагістыку тых, хто працягвае свой шлях. Сумеснымі намаганьнямі цэрквы арганізавалі «калідор» для бежанцаў.
Для тых, хто застаецца, у царкве “Вобраз Бога” зрабілі пераклад набажэнства на ўкраінскую мову.
