Вёскі Беларусі

2022-07-16 17:34:30 9. Хутар Амшын (Лунінецкі раён)

Месца, якога па назве на мапе Беларусі ўжо не знойдзеш, хоць там яшчэ жывуць людзі. Хутар далучылі да вялікай вёскі.

Упершыню мы сюды заехалі зімой, паразмаўлялі з мясцовымі, даведаліся, што тут сяліліся на выспах, а вакол у пару была вада. У самым лесе знаходзіўся ўжо закінуты дом вясковага настаўніка. У гэтай хаце хутара ніколі не было электрычнасці. Сярод раскінутых рэчаў мы пабачылі старыя фотаздымкі, часопісы, дакументы і нават дзённік, у якім усё было яшчэ па-беларуску. А ў куце аднаго з пакояў вісела незвычайная карціна. Тады мы з гарышча дасталі каля 30 старых праяўленых фотаплёнак, якія забралі з сабой.

Цяпер мы вярнуліся за карцінай. Малюнак на шкле - прадмет дэкору беларускай вясковай хаты на пач. 20 стагоддзя. Сяляне пісалі абразы, а потым жаночыя партрэты, нацюрморты ці проста малявалі рамкі для фота.

Мы пачысцілі ўсе фотаплёнкі, але алічбаваць выходзіць дорага, калі нехта мае сканэр - напішыце.

А вы маеце такія малюнкі, ці памятаеце іх у сваіх бабуль? Адкрыць / каментаваць

2022-06-02 22:47:49 8. Вёска Бобкі

У пошуку апошніх жыхароў вёсак завіталі мы ў Драгічынскі раён. У суседняй вёсцы нам распавялі, што жыве ў Бобках толькі бабуля Марыя. Позняй восенню ці зімой невядома, ці даехалі б мы сюды, бо дарога з вялікімі ямінамі і праз лес. На ўездзе ў вёску стаіць крыж, упрыгожаны стужкамі - прыкмета жыцця. Адзіны жылы дом заўважылі амаль напрыканцы вуліцы. Але на дзвярах вісеў замок.

Мы паздымалі, хацелі ехаць далей, як з лесу выйшла тая самая бабуля Марыя. У руках яна трымала вядро з чарніцамі. Спачатку яна да нас паставілася падазрона, але потым распавяла, як ёй тут жывецца:

"Вожыкі вось ходзяць, вынесу ім часам чаго-небудзь, суп ці нешта вадкае. Вожык як свіння есць! Ліса ходзіць. Ваўкі жывуць, але яны прахадзяшчыя. Ён лесам пайшоў сабе…"

Мы селі ў аўто, развярнуліся і бачым, што баба Марыя выходзіць з хаты і спрабуе нас прыпыніць. Яны паспела разагрэць для нас аладкі з кабачка і не адыйшла ад машыны, пакуль кожны з нас не пакаштаваў. Так мы з’елі ўсю талерку. Адкрыць / каментаваць

2022-05-25 22:20:04 6. Вёска Хацяж

У вёсцы каля ракі жывуць толькі 4 чалавекі. Але усё дагледжанае і прыгожае, хоць і ёсць разваленыя хаткі. Паглядзелі старыя фотаздымкі вялікай вёскі і паразмаўлялі з мясцовымі бабулямі.

- В дзеревне лепей, варушышся тут, паехала ў Мінск на нядзелю, так хворая сядзела. А тут раблю і раблю, то туды пайду, то сюды — і брэндаеш так цэлы дзень. А што ў горадзе? Сядзь і сядзі, вада ў хаце, усё ў хаце. А тут вады прынесці, дровы, печку падпаліць. Летам ваабщэ очань харашо. Рака радам, папалоў агарод, пайшоў паплюхаўся. Захацеў рыбы, як не лянуешся, закінуў палку і сяджу я, вот улезе мне нейкая плотачка. Раз, другі раз, нешта назбіраю. У нас і грыбы, і ягады, што хочаш еш. Летам у нас машын поўна, і музыка, і гуляем, і песні спяваем.



Адкрыць / каментаваць

2022-05-25 15:01:40 5. Вёска Раздзялавічы

Вялікая заходнепалеская вёска з цікавай асаблівасцю, звязанай з назвай. Ряздзялавічы знаходзяцца на рацэ Бобрык. Дык з аднаго боку ракі вёску называюць РазДЗялавічы, а з іншага - РазДЯлавічы (паспрабуйце вымавіць на мясцовым дыялекце).

Тут была незвычайная традыцыя пахаванняў: калі памірала дзяўчына, дык замест надмагілляў садзілі рабіну ці бярозу, а калі мужчына - дуб ці клён.

На ўваходзе на мясцовыя могілкі можна пабачыць звон на дрэве. Каля яго людзі пакідаюць "даніну" - ежу ці грошы, а на Радаўніцу ці Дзяды ім "абуджаюць памерлых". Кажуць, што раней на гэтым месцы стаяла драўляная царква.

Увечары апублікую відэа пра іншую вёску, дзе можна будзе паслухаць апошніх яе жыхароў. Адкрыць / каментаваць