ГЛÉБА (hleba) (назоўнік, жаночы род) 1. Верхні пласт зямлі, на якім вырастае расьліннасьць. 2. Пераноснае значэньне: апора, аснова. Самакрытыка — тая здаровая глеба, на якой гадуецца і выхоўваецца новы чалавек. (Колас). #словы_Г 1.7K views18:59
