ГАРМÍДАР (garmidar)
(назоўнік, мужчынскі род)
1. Размоўнае слова: гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал.
Адразу падняўся гармідар. Кожны хацеў першы выказаць сваю думку. (Карпюк).
Троху-патроху ўзьнялася жвавая гамонка, якая нарэшце перайшла ў тлумны гармідар. (Зарэцкі).
2. Беспарадак, неразьбярыха.
#словы_Г
