Любоў да гарбаты звязалі з паніжанай рызыкай развіцця хвароб | Кулінарыя па-беларуску
Любоў да гарбаты звязалі з паніжанай рызыкай развіцця хвароб сэрца
Паводле nplus1.ru
Кітайскія навукоўцы высветлілі, што аматары гарбаты ў сярэднім радзей хварэюць атэрасклерозам, інсультам і сардэчнай недастатковасцю, а таксама жывуць даўжэй, чым тыя, хто п’е гарбату рэдка ці не п’е зусім. Выяўленая карэляцыя, аднак, мацней для мужчын, чым для жанчын, і для аматараў чорнай гарбаты, а не зялёнай. Акрамя таго, піць яе, мяркуючы па ўсім, трэба не толькі рэгулярна, але і доўга — па меншай меры на працягу васьмі гадоў.
Гарбата вядомая сваімі супрацьзапаленчымі ўласцівасцямі, якія ёй надаюць антыаксіданты флавоноіды. Яны нейтралізуюць дзеянне актыўных формаў кіслароду, што выдзяляюцца імуннымі клеткамі падчас запалення, і тым самым зніжаюць колькасць пашкоджанняў у тканінах. У той жа час, антыаксіданты могуць працаваць і ўнутры клетак, душачы ў іх акісляльных стрэс. Таму гарбата, нароўні з іншымі крыніцамі антыаксідантаў, лічацца магчымым сродкам падаўжэння жыцця чалавека і жывёл — ці хаця б збавення ад узроставых хвароб.
Вынікі даследаванняў магчымага спрыяльнага ўплыву гарбаты на жыццё, аднак, супярэчлівыя: у некаторых даследаваннях яны ніяк не звязаныя, у іншых спажыванне гарбаты карэлюе з добрым здароўем, але не з доўгім жыццём. У той жа час, вядома, што празмернае ўжыванне антыаксідантаў можа прывесці і да адваротнага эфекту — павысіць рызыку заўчаснай смерці.
Група даследчыкаў з Пекінскага аб’яднанага медыцынскага каледжа пад кіраўніцтвам Дунфэн Гу (Dongfeng Gu) распачала чарговую спробу разабрацца ў тым, як чай ўплывае на здароўе людзей. Для гэтага навукоўцы ўзялі выбарку з 100902 кітайцаў ва ўзросце 16-74 гадоў, якія раней не пакутавалі хваробамі сэрца або анкалагічнымі захворваннямі, і на працягу некалькіх гадоў (у сярэднім каля сямі) сачылі за іх здароўем.
Колькасць ужытай гарбаты навукоўцы ацэньвалі з дапамогай апытальнікаў. Падлічваючы рызыку развіцця сардэчна-сасудзістых хвароб, даследчыкі ўлічвалі пол, узрост, рэгіён пражывання, месца жыцця (горад ці вёска), узровень адукацыі, сямейную гісторыю захворванняў, курэнне, ужыванне алкаголю, фізічную актыўнасць, тып харчавання, індэкс масы цела і стан сардэчна-сасудзістай сістэмы. З улікам усіх гэтых фактараў у людзей, якія пілі гарбату рэгулярна, рызыка захварэць атэрасклерозам, інсультам і ішэмічнай хваробай сэрца апынулася прыкладна на 20 працэнтаў ніжэй, чым у тых, хто піў гарбату рэдка ці ніколі.
Рызыка смерці ў аматараў гарбаты была ніжэй на 15 адсоткаў, а сардэчна-сасудзістыя захворванні ў іх у сярэднім развіваліся пазней: напрыклад, атэрасклероз — на 1,41 года. За кошт гэтага чаканая працягласць жыцця ва ўзросце 50 гадоў вырасла на 1,26 года.
Падзяліўшы выбарку на падгрупы, даследчыкі выявілі, што ўздзеянне гарбаты залежыць ад мноства фактараў. Напрыклад, карэляцыі апынуліся мацней за ўсё ў мужчын, а ў жанчын пэўна зніжаецца рызыка толькі атэрасклерозу і ішэмічнай хваробы сэрца, але не інсульту ці смерці. Таксама высветлілася, што рызыка смерці і хвароб зніжаецца толькі ў тых, хто п’е шмат гарбаты пастаянна — па меншай меры на працягу васьмі гадоў. У тых жа, хто пачынаў або спыняў яе піць за час назірання, ніякіх значных карэляцыі выявіць не ўдалося.
Нарэшце, аўтары працы заўважылі, што эфект назіраецца ў асноўным для зялёнай гарбаты, а не для чорнай. Справа, аднак, можа быць у тым, што сярод удзельнікаў даследавання аказалася зусім трохі аматараў чорнай гарбаты: ёсць шанец, што і там карэляцыя выявілася б, калі б выбарка была больш.
Раней навукоўцы высветлілі, што гарбата дапамагае схуднець — прынамсі, мышам — уплываючы на склад мікробаў у іх кішачніку. Пры гэтым яе густ і канцэнтрацыя антыаксідантаў мацней, калі заварваць на бутыляванай вадзе. А вось у гарбаце з пакуначкавай нядаўна знайшлі мільярды часцтак мікрапластыка.
