2022-01-28 20:04:44
Дзіўная сітуацыя адбываецца ў нашым грамадстве. Хацелася б трохі падзяліцца назіраннямі пра маральны і псіхічны стан беларусаў.
Куды ж мы ідзём? Ранкам робім чарговы рэпост у сацсетках пра палітвязняў ці з новым малюначкам Уладзіміра Цэслера, пад абед размаўляем з псіхатэрапеўтам, а ўвечары ідзём на дзясяты фільм/выставу, дзе лінія прыблізна такая: АМАП, ГУБАЗіК ды іншыя дэгенераты калечаць беларусаў. І так па коле. Аўтары гэтых прац і фільмаў ці то сведама, ці то нясведама пераможцамі выстаўляюць карнікаў і ўбіваюць нам гэта ў галовы. Нават у галівудскіх фільмах, дзе можа памерці станоўчы герой, рэжысёры пакідаюць гледачу надзею на лепшае. Дык не марнуйма ж грошы на псіхатэрапеўтаў, калі прычына праблемы відавочная.
Сваімі дзеяннямі мы ператварылі палітвязняў у статыстку. Калі мы сапраўды хочам ім дапамагчы, дык спачатку трэба перастаць плакаць. Колькі ж можна? “40 дзён” ужо прайшлі.
Мы апынуліся ў сітуацыі, што закладнікі (!) накшталт Паліны Шарэнды-Панасюк ці Сашы Івуліна маюць нашмат больш аптымізму. Яны з турмы падтрымліваюць тых, хто зараз на волі! Нават маці забітага героя Рамана Бандарэнкі не страціла надзеі, а мы ў Варшаве, Вільні ці Кіеве страцілі.
Цэслер дык увогуле зрабіўся бясплатным маркетолагам і піяршчыкам лукашэнкаўскіх бандытаў з гэтымі бясконцымі сінімі бусамі і балотнымі аўтазакамі…
Надоечы з’явіўся яшчэ “палітолаг” і “прагназіст” Кныровіч. Выскачыў як чорт з табакеркі і на вялікую аўдыторыю вярзе лухту пра яшчэ 50 гадоў дыктатуры. Калі ты сапраўды так лічыш, дык пакінь гэтае меркаванне ў сваёй галаве, а не гані і так пабітых і псіхічна пакалечаных беларусаў у яму безнадзейнасці. Баюся нават уяўляць твар палітвязня, які атрымае кныровічаўскі ліст з такім “прагнозам”. Здаецца, нават у Аўшвіцы ў людзей было больш надзеі, чым у сённяшніх меркавалаў (слова сам прыдумаў).
Мабыць, не на тых правадыроў і герояў мы арыентуемся. Слухаем сумнеўных лідараў, чытаем у СМІ не далей загалоўка, робім адны і тыя ж рэпосты, адны і тыя ж памылкі.
Узгадайма лепш працы нашых выдатных мастакоў, паслухайма “Песняроў”, пачытайма беларускіх рамантыкаў: Купалу, Багдановіча, Караткевіча… Можа яны вылечаць.
Багдановіч пісаў: “Не разбіць, не спыніць, не стрымаць!”. Плакаць і быць разбітымі павінны забойцы і злачынцы, на сумленні якіх забраныя жыцці і скалечаныя лёсы тысяч беларусаў. І калі яны не плачуць і не каяцца, то мы павінны прымусіць іх плакаць і не спаць ад думкак пра трыбунал. Гэта ж як на вайне. Перамагае той, хто здолее дэмаралізаваць ворага і навязаць сваю волю. Пакуль жа ў нас усё наадварот. Зыходзіць трэба з таго, што дыктатары не вечныя, а народ вечны. За намі нават біялагічная перамога.
Украінцы чамусьці не баяцца расейцаў, якія падагналі свае войскі пад іх межы. А не баяцца, бо яны матываваныя, бо гэта іх зямля. Акупанту ў такой сітуацыі нашмат складаней, бо баявы дух словамі “За Пуціна і ўсю хурму” не ўздымеш.
Вядома, гэта зварот да неафітаў, якія пачалі ўлівацца ў беларушчыну ў 2020 годзе. На жаль, там каго не паскрабі, дык ён уласнае культуры і гісторыі не ведае нават на базавым узроўні. Пры гэтым лічыць сябе самым разумным і ўскладае на сябе абавязкі (але не адказнасць) крычаць і заганяць людзей на псеўдарэферэндум, дзе трэба будзе “крыжаку” пад пільным наглядам мянтушкі і нават без фіранкі гуляць у марскі бой. Памятаю, у Беларусі было віно такое таннае - “Крыжачок” назывался. Такое ўражанне, што хтосьці перапіў гэтага бырла і ў алкагольнай коме нарадзіў “геніяльныя” ідэі з крыжыкамі і склаў спайсавыя прагнозы.
Схавайма ўсе гэтыя трагічныя выставы, фільмы, мемы ў шуфляду і аддамо пасля музею Перамогі. Гуртуймася, гартуймася, дзелімся здаровымі ідэямі, праводзьма brainstorming, слухайма сапраўдных лідараў і не губляйма кантактаў з тымі, хто застаўся ў краіне. Дзейнічаць можна на розных франтах і рознымі метадамі.
Жыве Беларусь!
Valier Pryčyniec
Відэа на YouTube-канале ️
Partyzan па тэме: Хто зменіць Беларусь
1.5K viewsedited 17:04
P
