ВÉХАЦЬ (viehać)
(назоўнік, мужчынскі род)
1. Мачалка з рагожы, саломы і пад.
Вазьму шорсткі саламяны вехаць
І каля карыта да знямогі
Буду шараваць парэпаныя ногі. (Вітка).
2. Жмут, жменя (саломы, сена і пад.).
Пад нагамі ў каня было сена; вісела яно вехцямі і на краях жолаба. (Чорны).
#словы_В
