Дабрыдзень, даражэнькія!
Выбралі для вас жменьку беларускіх хуткамовак. Некаторыя зь іх просьценькія, а зь некаторымі давядзецца павыломваць язык.
Не забываймася пра арфаэпічныя нормы.
Дзе цётчынаму дзядзьку дзецца.
Затпрукаў пан Тпрут-Прукевіч.
Калясо вы́калесілася, жалеза вы́жалезілася, палу́кашак* вы́палукашыкаваўся, агонь вы́агняваўся.
(*Палу́кашак – пляцёная з лазы паўкруглая сьпінка ў возе).
Каму́ па каму́, а каму́ й два камы́.
Лавіў рыбак судака, судзіў судак рыбака: лоўка, рыбак ловіш, судаку сорам робіш.
Лезь, залезь, залезшы, злезь.
Мы відзелі бобра, і нам сказаў бобра, што нам будзе добра.
Нашага панама́ра ніхто не перапанамару́е.
Ня ржы, а жры.
Перапілі, пераелі, пералу́шчылі, перапаролі, перамалолі, ператрушчылі.
Пад вы́варатнямі вавёрка ўе вяроўкі вёртка.
Піліп да ліпы прыліп, да ліпы прыліп Піліп.
