ТРАПКÁЧ (trapkač)
(назоўнік, мужчынскі род)
1. Ручнік з доўгімі махрамі.
У мыцельніку, пад чысьцюсенькім, надвое зложаным трапкачом, ляжаў касьцёр блінцоў. (Гартны).
2. Размоўнае слова Лупцоўка, біцьцё такім ручніком.
[Баба] схапіла Віцю за руку, ня даўшы нават распрануцца, задрала фуфайку і — трапкача, трапкача! — «каб ведаў, .. як пад рукі злыдням лезці!». (Паўлаў).
#словы_Т
