Той момант, калі на баку «ябацькі»: храм з'яўляецца грамадскім месцам, і забарона на здымку ў ім не мае прававых падстаў, гэтак жа як у краме, рэстаране, банку ці аўтавакзале. Наведвальнік гісторыка-культурнай каштоўнасці не абавязаны верыць у Бога, святасць месца, прытрымлівацца царкоўнага этыкету, каб далучыцца да агульнай спадчыны — гэта ўсё на яго добрай волі. Дадзеная сітуацыя з ксяндзом тыповая для мыслення беларуса, які свята верыць, што існуе закон, які забараняе яго (ці ягоную хату) здымаць без дазволу. Такога закону няма.
Як пісаў раней, па падобным выпадку ў царкве у Сталовічах была праведзена тлумачальная гутарка са святаром.
