СПАГÁДА (spahada)
(назоўнік, жаночы род)
1. Спачуваньне каму-н. у сувязі з чым-н.
Але Стэпа была адна: ні помачы, ні спагады чакаць ёй не было адкуль... (Гартны).
У голасе Кірылы адчуваўся боль і спагада да жонкі, на лёс якой выпала гэтулькі клопатаў. (Гурскі).
2. Добразычлівыя адносіны да каго-, чаго-н.; маральная падтрымка.
Сьвет жорсткі, ніхто не разумее здольнага хлопца, нават свае людзі. Мае спагаду адно дзед. (Лужанін).
3. Літасьць да каго-н. з чыйго-н. боку.
Я ведаю, спагады ён ворагу не дасьць. (Глебка).
#словы_С
