ПАТУРА́ЦЬ (paturać)
(дзеяслоў, незакончанае трываньне)
⠀
Паблажліва, нястрога адносіцца да каго-, чаго-н., рабіць паблажку каму-, чаму-н.
⠀
Змалку песьцілі хлапчука, а потым патуралі яго свавольству. (Гроднеў).
— Але я ніколі, — голас Апейкі пацьвярдзеў, — не патураў ворагу. (Мележ).
⠀
Назоўнік: ПАТУРА́НЬНЕ
#словы_П
