Лонгрыд ад "Дзеяслова" ***
Мой дзед з Кабыльніка быў чалавек тутэйшы,
З сякерай і канём мужык у кажусе,
Маіх дзядзькоў шаснаццаць і мой тата Тутэйшыя, як соль зямлі, усе
Плыты па рэках гоняць, дровы цягнуць,
У поце робячы, што лёс дае скупы,
Вячэру даядаюць з адной місы
І падаюць у ложкі, як снапы.
Дзядуля мой залазіць ледзь на печку,
Спіць за сталом, бо ўжо не малады.
А ногі – самі завядуць на печку,
Бо верна служаць доўгія гады.
Урывак з паэмы
Мойшэ Кульбака "Райсн" ("Беларусь") Вершаваны пераклад Андрэя Хадановіча.
Даслоўны пераклад з ідыш Вольфа Рубінчыка і Сяргея Шупы.
чытаць далей тут
#лонгрыд
