Пазаўчора, 6 чэрвеня, быў напамін, што ў 1934 г. у моцнай нястачы памёр Браніслаў Эпімах-Шыпіла - выкладчык грэцкай мовы ў каталіцкай духоўнай акадэміі ў Пецярбурзе. Адзін з кіраўнікоў выдавецкай суполкі "Загляне сонцэ і ў наша ваконцэ".
Дапамагаў студэнтам кансультацыямі, а бяднейшым грашыма. З'яўляўся апякуном Янкі Купалы, якому паэт быў абавязаны каштоўнымі дарадамі і жытлом, бо тры гады Пясняр жыў у Пецярбурзе на кватэры ў Эпімах-Шыпілы.
Але ў 1930 г. Эпімах-Шыпіла пасля арышту і вымушанага выезду з Менска ў Ленінград піша наступныя радкі: "
апынуўся выкінутым на брук, бо вось ўжо месяц... не магу знайсці сабе не толькі кватэры, але хоць бы пакойчыка, і можа, прыйдзецца дзе згінуць на вуліцы ад холаду і голаду" .
Дзе пахаваны слынны беларус дагэтуль невядома.
Некалі ў кожным раённым горадзе павінна быць вуліца ў гонар Браніслава Эпімах-Шыпілы
