Актуальная цытата з рамана А. Федарэнкі "Жэтон на метро":
"У нас няма чытацкай масы, якую можна было б прааналізаваць і зразумець, што яна хоча. У нас сто, ад сілы дзвесце чытачоў, якія сумленна чытаюць. ˂…˃ Але яны хутчэй блізкія сябры, суаўтары, чым чытачы".
Складваецца ўражанне, што гэта не перабольшванне і менавіта так і ёсць: на ўсю краіну з ≈9 349 645 чалавек айчынную літаратуру чытаюць 100--200.
Дык ці магчыма ў такіх умовах у прынцыпе знайсці тых чытачоў, якія б яшчэ і аляды пісалі? Няўжо сапраўды з усёй краіны не назбіраецца прынамсі дзесяць такіх аўтараў? Калі так, гэта катастрофа не для нашага літаратурнага партала, а для самой краіны.
Агляд на раман "Жэтон на метро" можна пачытаць на Пампедыі: https://pampedia.by/wiki/Жэтон_на_метро_(раман)/бел
